KRAJ ZA HRVATSKE OBAVEŠTAJCE: Perkoviću i Mustafiću drakonska kazna!

Josip Perković i Zdravko Mustač, nekadašnji obaveštajci u bivšoj Jugoslaviji, proglašeni su krivima za pomaganje u ubistvu hrvatskog emigranta Stjepana Đurekovića i osuđeni su na kaznu doživotnog zatvora.

Kaznu za ubistvo iz 1983. godine odredio im je Visoki zemaljski sud u Minhenu.

Suđenje je trajalo skoro dve godine

To je druga presuda za ovo delo počinjeno 28. jul 1983. u Volfratshauzenu pored Minhena. 2008. godine na istom sudu hrvatski državljanin Krunoslav Prates osuđen je na doživotni zatvor zbog saučesništva u ubistvu.

Tužilaštvo smatra da je tokom suđenja dokazano da je optuženi Josip Perković direktno delovao u organizaciji ubistva Stjepana Đurekovića. Ono je u svojoj završnoj reči takođe ostalo pri motivu ubistva, a to je po tužilaštvu uklanjanje Đurekovića kao svedoka finansijskih malverzacija u koje je u državnoj naftnoj kompaniji INA bio upleten sin tadašnjeg visokopozicioniranog jugoslovenskog političara Mike Špiljka, Vanja. Đureković je do svog odlaska u Nemačku obavljao visoke menadžerske funkcije u kompaniji INA.

Obrana je tokom čitavog suđenja, pa tako i u svojoj završnoj reči, prije svega pobijala motiv ubistva. Prema odbrani, Đureković je ubijen jer je kao agent Nemačke obaveštajne službe (BND) Nemcima odavao osetljive vojne tajne vezane za zalihe nafte bivše Jugoslovenske narodne armije (JNA) pa je izvršenje ubistva izvela vojna Kontraobavještajna služba (KOS), u saradnji sa saveznim SDB-om. Prema tome, tumači odbrana, Perković kao zaposleni republičkog SDB-a nije mogao biti upleten u sprovođenje ove akcije.

Drugi stub obrane odnosi se na diskreditovanje važnih svedoka u ovom suđenju poput Vinka Sindičića i Bože Vukušića koje odbrana, zbog kriminalne prošlosti, smatra nedovoljno verodostojnim.

Svedoci se nisu odazivali

Suđenje, koje je trebalo da bude okončano u aprilu 2015. godine, odužilo se zbog velike količine dokumenata koji su tokom suđenja pristizali iz Hrvatskog državnog arhiva i bili uključivani u dokazni materijal.

Proces se produžavao i zbog čestog neodazivanja svedoka, kao i činjenice da su mnogi važni svedoci davali iskaz putem video veza, za šta su bile potrebne dugotrajne tehničke pripreme.

Hrvatska javnost je od početka intenzivno pratila ovo suđenje, posebno zbog okolnosti pod kojima su optuženi Josip Perković i Zdravko Mustač bili izručeni Nemačkoj.

Neposredno uoči ulaska u EU, čime je automatski i za Hrvatsku počeo da važi Evropski nalog za hapšenje, hrvatska vlada je promenila zakon koji je onemogućio izručenje osumnjičenih, ali je isti zakon krajem 2013. godine, na pritisak Evropske komisije, promenjen, što je omogućilo Perkovićevo i Mustačevo izručenje Nemačkoj u prvoj polovini 2014.

Na početku procesa predstavnici saveznog javnog tužilaštva najavili su mogućnost pokretanja novih postupaka vezanih uz ubistva hrvatskih emigranata.

Izvor: Al DŽazira,(Pravda)